علی صبوحی طسوجی

درسگفتار چگونه خداوند، منکران قیامت را هدایت می‌کند؟

تدبر در سوره مبارکه واقعه

محتوای این کتاب حاصل چهار جلسه سخنرانی است که در سال 1393 در هیئت قرآن و عترت در تهران ایراد شده است.

اشاره

حضرت سلیمان علیه‌السلام مگر ثروت ندارد؟ مگر غرق در نعمات الهی نیست؟ هست؛ امّا کارش به پیمان‌شکنی با خدا نمی‌کشد. چرا؟ چون حواسش به قیامت هست. می‌فرماید: «قالَ هذا مِن فَضلِ رَبِّی لِیَبلُوَنی‏ اَ اَشكُرُ اَم اَكفرٌ (نمل: 40)؛ اگر خدا به من نعمت داده، می‌خواهد مرا امتحان کند که آیا شکرگزار هستم یا ناسپاسی می‌کنم.» این «شکر» را به خاطر بسپارید...
موضوع سوره‌ی واقعه چیزی است که جامعه با آن بسیار سروکار دارد. فضایی را که این سوره نشانه گرفته است، فضای «مُترَفین» است؛ یعنی کسانی که خدا بر سر و روی آن‌ها نعمات را ریخته و آن‌ها را با آن امتحان می‌کند، ولی آن‌ها ناسپاسی می‌کنند.

بخشی از متن کتاب

«خدا در مورد بهشتیان؛ اعم از مقربان و اصحاب‌الیمین، می‌فرماید: امروز روز غوطه زدن آن‌ها در نعمات است، ولی این‌ها (اصحاب الشمال) دیروز در نعمات غوطه‌ور بودند و نوبتشان گذشت و بلیتشان سوخت. «کانُوا قَبلَ ذلِکَ مُترَفِینَ»؛ لذت‌هایشان را بردند، آسایش‌هایشان را تجربه کردند، دیگر بس است. گفته بودیم انتخاب کنید: یا دندان روی جگر طمع دنیایتان بگذرید و محدودیت خدا را قبول کنید و غافلانه با خدا پیمان‌شکنی نکنید. آن هم چه خدای مهربانی؛ نگفته است که در دنیا لباس مندرس بپوشید، آب داغ بخورید، ازدواج نکنید و خوش نباشید، نه؛ بخورید و بیاشامید، ولی اسراف نکنید. اسراف یعنی به خودتان ظلم نکنید، پیمان‌شکنی نکنید، گناه نکنید، نفس اماره را بر خدا ترجیح ندهید، شیطان را بر خدا ترجیح ندهید. این‌ها را از شما می‌خواهیم. نخواسته‌ایم که بروید در جای ناگواری زندگی کنید و هیچ‌وقت هم خوش نباشید؛ چقدر خدا دنیا را طوری قرار داده که انسان به نحو حلال از آن بهره برد؛ لذت‌های اعلی. امّا «اِنَّهُم کانُوا قَبلَ ذلِکَ مُترَفِینَ»؛ آن‌ها قبل از این‌که گرفتار این وضعیت از شرایط زندگی بشوند، فرصت دنیا را غنیمت شمرده‌اند و در نعمت غوطه خورده‌اند و پیمان‌شکنی کرده‌اند.»