یعنی فهم منظور قرآن کریم از طریق دقت در ارتباط بین مطالب آن.

سخنرانی یک سخنران معمولاً شامل چند بخش است که همه‌ی این بخش‌ها حول موضوع اصلی صحبت او هستند؛ مثلاً ابتدا مقدمه‌چینی و طرح مسأله می‌کند، سپس مثالی می‌آورد، بعد ممکن است حکایت و خاطره‌ای هم بگوید، بعد از آن شاید راهکارهایی را معرفی کند، سپس موانع این راهکارها را بگوید، و در آخر هم سخنش را جمع‌بندی کند.

تدبر در قرآن کریم، یعنی سوره‌ها را به صورت یک سخنرانی ببینیم و بخش‌های آن و ارتباط بین این بخش‌ها را کشف کنیم و در آخر، موضوع اصلی سوره‌ها را بیابیم.

مثلاً با دقت در آیات سوره‌ی حدید، متوجه می‌شویم که آیات آن را می‌شود به چهار بخش تقسیم کرد؛ و از دقت در ارتباط این بخش‌ها به موضوع اصلی سوره یعنی «انفاق مال و جان، شاهراه گسترش عدالت در جامعه» پی می‌بریم.