فهرست مطالب
لازم است در ابتدای این جلسه، عرض تسلیت کنیم محضر مبارک امام زمان علیه‌السلام و محضر ملت شریف و مسلمان ایران، فاجعه و حادثه تلخ دیروز را که در حرم شاهچراغ، امام‌زاده احمد بن موسی علیهماالسلام، اتفاق افتاد و در یک فاجعۀ خونین، متأسفانه خون عده‌ای از مسلمان‌هایی که در حال زیارت بودند، در حال عبادت بودند، در حال مناجات بودند، بی‌جرم و بی‌گناه، در مکان مقدس ریخته شد.
متأسفانه این فاجعه در شرایطی رخ داد که امنیت کشور که یکی از مسائل حیثیتی و مهم در جامعۀ اسلامی محسوب می‌شود، به مخاطره افتاده است. دست‌های ناپاک دشمنان به‌خصوص عوامل این جنایت که متأسفانه تکفیری‌ها بودند، در این حادثه به‌وضوح دیده شد. آن‌ها این حادثه و فاجعه را خودشان رسماً به عهده گرفتند و با ملت مسلمان ایران، به‌نوعی اعلان‌جنگ کردند و به نظر می‌رسد که به‌وضوح از اهدافشان در ایجاد ناامنی‌های اخیر پرده برمی‌دارند و از طرفی از درون نیز به بهانه اعتراض، چند روزی است که امنیت کشور را به خطر انداخته‌اند. رعب و نگرانی را در قلوب مؤمنین ایجاد کردند که گناهی است نابخشودنی.
در خون این شهدا شریک هستند تمام کسانی که…
تمام کسانی که به هر دلیل در این فرآیند مشارکت کردند، به نظر حقیر می‌رسد در پیشگاه خدا در خون این مظلومانی که در این فاجعه بر زمین ریخته شد، شریک هستند و در خون‌هایی که در این روزها بر زمین ریخته شد، مانند خون مدافعان امنیت که جان شیرین خود را در این راه تقدیم کردند (چه از مردم ناآگاهی که احیاناً فریب خوردند و با نشناختن زمان و نشناختن تهدیدها، روشی غلط و اشتباه را برای اعتراض انتخاب کردند و چه کسانی که در لایه‌های دورتر به وظیفه خودشان و در وقت خودش به‌درستی عمل نکردند) می‌توان گفت که آن‌ها نیز به نحوی از مسبّبان و از عوامل چنین جریانات تلخی در جامعه اسلامی هستند و لازم است توبه کنند و اگر هرکس در چنین فاجعه‌‌ای، از نقش‌آفرینی که به شکل مستقیم و غیرمستقیم، دارد، توبه نکند و امت و جامعه راه توبه را انتخاب نکند، لازم است بداند که سنت خدا هم این نیست که افراد جامعه اصرار بر خطا کنند و خدا هم اصرار بر حفظ امنیت داشته باشد.
اعتراضی که امنیت مردم را نشانه بگیرد مطمئناً سازنده نیست
بدون تردید هر حادثه و اتفاق خوبی که می‌خواهد در جامعه ما رقم بخورد، در بستر احساس امنیت رقم خواهد خورد. هر نوع اعتراضی که امنیت مردم را نشانه بگیرد، مطمئناً سازنده نیست و مطمئناً به نفع هیچ‌کس نخواهد بود و منفعت اعتراض‌های بی‌منطق را که منجر به ناامنی می‌شود، فقط دشمنان اسلام، دشمنان عدالت، دشمنان انقلاب، دشمنان انسانیت خواهند برد، نه کس دیگری؛ و حال مشاهده می‌کنید که در مقابل دیدگانتان این تعداد از مسلمان‌های بی‌گناه کشته شدند، این تعداد انسان مؤمنِ مسلمان به خاک و خون کشیده شدند و در این فضای متأسفانه ناامن که بنا به بهانه‌های واهی ناامن‌ترش کرده بودند، چه فاجعه‌هایی به بار آمد! مگر شما چه مطالبه‌ای از این‌ها داشتید؟ اما ببینید اعتراض کور و روش غلط شما در اعتراض چه عاقبتی در پی داشت! باید توبه کنید و برگردید. خیلی از این افرادی که امروز اعتراض دارند باید بدانند (ای‌بسا اعتراض‌هایی به‌حق هم لابه‌لای سخنانشان باشد) که آیا فقط به‌حق بودن اعتراض یا انتقاد در یک بخش‌هایی، مجوزی برای انتخاب هر روشی در اعتراض و انتقاد است؟ اینکه امنیت کشورتان به خطر بیفتد، اینکه جان مردمتان به خطر بیفتد، آیا این‌ها منتهی خواهد شد به حل مشکلاتی که به‌خاطر آن ناراحت هستید؟
راه منطقی اعتراض چیست؟
بعضی می‌گویند: «راه منطقی برای اعتراض نداریم». خب بروید سراغ آن کسانی که در وقت‌های مناسب به آن‌ها رأی دادید؛ و مطالبه کنید. تجمعات مسالمت‌آمیز برقرار کنید. سطل آشغال آتش زدن، با چوب و چاقو به جان مردم افتادن، کوکتل مولوتف پرتاب کردن، صحنه امن جامعه را ناامن کردن، فحاشی کردن. آیا این‌ها راه‌حل است؟ خیر باید صف خود را از این اراذل‌واوباش جدا کنید. از این کسانی که نه اسلام برایشان مهم است و نه انقلاب، نه خون شهدا و نه امنیت مردم. از این کسانی که فقط فرصتی پیدا کردند تا الواطی‌های پنهان خود را، آن روحیه رذل و اوباش خودشان را در این ایام ارضا کنند و عقده‌های خود را باز کنند، منتقدین و معترضینی که حرف حساب دارند، راه و صف خود را سریع از این‌ها جدا کنند. تا وقتی که این صف‌ها جدا نشود، تر و خشک با هم خواهد سوخت؛ راه نجاتی در این نیست. دیگر چه اتفاقی باید بیفتد؟ این روزها به بهانه‌های واهی این‌همه انسان کشته شد؛ مردمی که دیروز در این فاجعه خون‌بار، به شهادت رسیدند، چه گناهی داشتند که باید خونشان ریخته می‌شد؟!
آیا راه‌حل، گرفتن آزادی دیگران به بهانۀ دادن آزادی است؟
وقتی اوضاع ناامن می‌شود، باعث سوءاستفاده اشرار است، مگر شکی در این دارید؟ نمی‌خواهید چشمتان را بازکنید و باور کنید که داعشی‌ها و تکفیری‌ها، یک واقعیتِ روی زمین هستند؟ نمی‌خواهید باور کنید؟ واقعاً بعضی از شما دنبال چه هستید؟ از آن‌طرف عده‌ای که در آن‌سوی مرزها نشستند و یک امنیتی برای خود ایجاد کرده‌اند و در رفاه نشستند و برای مردم داخل کشور خط‌دهی می‌کنند و از این‌طرف هم متأسفانه عدۀ قلیل با تبعیت از آن‌ها، فضا را برای بقیه آلوده و ناامن می‌کنند؛ تا زن و بچۀ مسلمان این ملت جرئت حضور در خیابان پیدا نکنند؛ جرئت حفظ حجاب پیدا نکنند. این فتنۀ آشکار است شما که دم از آزادی می‌زنید و اولین چیزی که در این کشور به خطر می‌اندازید، آزادی است. بدانید:
عاقبت کشورهای همسایه را ببینید
ما نمی‌دانیم اصلاً صدای ما به گوش این‌ها خواهد رسید یا نه؛ اما از خدا می‌خواهیم که اگر در لابه‌لای این صفوف فریب‌خوردگانی هستند -که هستند- و هنوز نفهمیدند چگونه باید راه خودشان را بروند و دارند آب به آسیاب این ناامنیها می‌ریزند، خدا مقدمات هدایت شدنشان را فراهم کند و آن کسانی هم که فهمیده و دانسته دارند ایجاد ناامنی می‌کنند، خدا هرچه زودتر شر آن‌ها را به خودشان برگرداند، فتنه آن‌ها را خاموش کند، این فتنه به نفع هیچ‌کس نیست. این حادثه خون‌بار قلب همۀ مؤمنین را به رنج آورد. نمی‌دانیم چه قدر صدای ما می‌رسد؛ اما این را هم می‌خواهیم مطالبه کنیم از حافظان امنیت کشور، از پاسداران امنیت کشور، از مسئولان امنیت کشور؛ چه نهادهای بالادستی مثل شورای عالی امنیت ملی، چه نهادهای نظامی و امنیتی مثل نیروی انتظامی، مثل سپاه که به شکل فنی و تخصصی و قاطع وارد میدان شوید و ریشه‌ها و عوامل این ناامنیها را هرچه زودتر با برخورد قاطع جمع کنید؛ حذف کنید. متأسفانه مدارای بیش‌ازحد در مقابل برخی هتاکی‌ها و پرده‌دری‌ها دارد فاز جدیدی به این مسئله می‌دهد، در این فاز جدید اوضاع پیچیده‌تر خواهد شد، سخت‌تر خواهد شد. نگذارید این‌ها با سوءاستفاده از این مدارا، بیش از این هیجاناتِ یک عده کم‌آگاه یا ناآگاه را تحریک کنند و بیش از این پرده‌ها دریده شود، بیش از این حرمت‌ها ریخته شود. ما برادر هستیم در یک کشور، تحت لوای پرچم اسلام زندگی می‌کنیم، ما اجازه نداریم به بهانه‌های واهی، دست به خون هم آلوده کنیم، نباید اجازه دهیم محور این برادری‌ها درهم‌شکسته شود.
در تمام سال‌های گذشته، کشورهای اطراف ما که کم هم نبودند، عراق را شاهد بودید، سوریه را شاهد بودید، افغانستان را، پاکستان را، بحرین را، یمن را همه در آتش ناامنی بدترین رنج‌ها را متحمل شدند و ما در تمام این ایام افتخارمان این بود و این هست همچنان به حمدالله، با وجود این‌همه دشمنی با اسلام که در منطقه ما اعمال می‌شود، به برکت اسلام و انقلاب داریم در امنیت زندگی می‌کنیم، زن و بچه مسلمان ما در خیابان با احساس امنیت عبور و مرور می‌کنند. می‌خواهند این مهم‌ترین دستاورد را به ثمن بخس و بهانه‌های واهی از ما بگیرند.
ما درخواست برخورد قاطع به‌خصوص با عوامل دست‌اول را داریم، مدارا کافی است. کسانی که به هر شکلی احساسات مردم را برای ابراز هیجانات به روش‌های غلط تحریک می‌کنند، به هر شکلی -با اخبار غلط، با اخبار ناقص- مردم را تحریک می‌کنند تا خیابان‌ها را شلوغ نگه دارند، درباره این‌ها باید محارب بودن یا محارب نبودن آن‌ها بررسی شود و از اینکه در امنیت و به‌راحتی رفت‌وآمد می‌کنند، جلوگیری شود. جلوی کسانی را که دارند اغتشاشات را گسترش می‌دهند، باید گرفت. ورزشکار معروف هستند، باشند، هنرپیشه معروف هستند، باشند. اگر احساس کنند امنیت دارند، هرچه بخواهند بگویند و هر کار بخواهند بکنند، باید هرروز ما شاهد حوادث تلخ دیگری باشیم و منتظر، امروز اینجا کشتند فردا آنجا کشتند، چند تا از این حادثه‌ها به هم بپیوندد تازه باید بعدش منتظر ناامن شدن حملات خارجی در مرزهای خودمان باشیم، آخر چرا؟ به چه دلیل؟ به دلیل اینکه یک عدۀ قلیلی آزادانه مردم را تحریک کنند؟
امیدواریم خداوند به آبروی محمّد و آل محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم شر عوامل ایجاد این فتنه را به خودشان برگرداند و این فتنه را کور کند و در نطفه خفه کند و خدا توفیق برخورد قاطع با مسببان و به محرکان احساسات مردم و هیجانات مردم را به مسئولان امنیتی و انتظامی و نظامی این کشور اعطا کند. این مطالبه همۀ مردم مسلمان است، چه آن‌هایی که انتقادی و یا انتقادهای به حقّ به وضعیت موجود دارند، چه آن‌هایی که به هر دلیلی مدافع وضعیت موجود هستند، اما همه در یک چیز مشترک هستیم؛ ما در بستر امنیت می‌خواهیم به مطالبات خودمان برسیم نه به قیمت ناامنی، نه به قیمت ریخته شدن خون‌های بی‌گناه، این را نمی‌خواهیم هیچ‌کس این را نمی‌خواهد.
قیامت شوخی نیست!
این را بدانیم فردای قیامت شوخی نیست. بعضی امروز خیالشان خوش است دلشان خوش است آقا ما کاری نکردیم ما یک استوری زدیم، یک کامنت گذاشتیم، یک کلیپ را دست‌به‌دست کردیم… بدانید در ایجاد فضایی که در این فضا دارد خون‌های بی‌گناه ریخته می‌شود، مشارکت کردید. مگر طلبی از این افراد داشتید؟ نه؛ امّا این ناامنیها دارد به ریخته شدن خون مردم بی‌گناه منجر می‌شود، فردای قیامت قطرات خون این‌ها دامان شما را خواهد گرفت. بنشینید فکر کنید جلسه بگیرید راه‌های درست برای پیگیری مطالباتتان را پیدا کنید، روش‌های درست را پیدا کنید.
آیا اعتراض به جای درخواست، ره به جایی برد؟
اگر در اقلیت هستید، به‌هرحال در مجلس نماینده دارید، در یک مقاطعی برخی از مناصب دولتی در اختیار شما بوده، باز هم خواهد بود. راه‌های دیگری را پیدا کنید. عادت شده که هیچ‌کس پاسخ‌گو نباشد و همه به جای پاسخ‌گویی، فقط انتقاد و اعتراض با روش‌های کور با روش‌های منجر به ناامنی انجام دهند.
انا لله و انا الیه راجعون
ما امروزه اینجا باید به جای تدریس سوره آل‌عمران عزاداری کنیم؛ باید بر این خون‌های بی‌گناهی که در مسجد خدا عزاداری کنیم. حرم امامان و امامزادگان ما مسجد خداست و محل عبادت است، آن زن و کودک و مرد بی‌گناه چرا باید خونشان ریخته شود؟ چرا برای ما باید بی‌اهمیت باشد امنیت کشورمان؟
خدایا به آبروی محمد و آل محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم هر گوشی که شنید و می‌شنود، هر قلب منصفی اگر هست، هدایت بفرما! «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» (بقره: ۱۵۴-۱۵۶). تسلیت می‌گوییم به امام زمانمان؛ تسلیت می‌گوییم به رهبر عظیم الشأنمان؛ تسلیت می‌گوییم به ملّت مسلمانمان؛ تسلیت می‌گوییم به دلسوزان جامعه‌مان این حادثه خونین را؛ این فاجعۀ دردبار را؛ تسلیت می‌گوییم به خانواده‌های داغدیده.
به بهانۀ کشته شدن یکی از دختران ایران ده‌ها نفر را کشتند!
من تا امروز حتّی این اشاره را نمی‌خواستم بکنم، چون واقعاً وَقعی قائل نبودم بر این مسئله، یک‌نفری در یک‌جایی بنا به دلیل نامعلومی در یک صحنه‌ای -که هنوز ابعادش شفاف نیست- از دنیا رفت. چند نفر باید بابت آن کشته شود که تمام شود؟ چند نفر؟ چقدر؟ نوشتند، گفتند، فریاد کردند: «دختر ایران کشته شد»، خُب چقدر دیگر کشته شوند تمام شود؟ شما نگران ناامنی بودید؟ و دارید ناامنی ایجاد می‌کنید، شما نگران امنیت دختران و زنان این جامعه بودید و خودتان دارید مقدمات دست به اسلحه شدن، به روی هم آتش گشودن را فراهم می‌کنید. توقّع دارید که نهادهای حافظ امنیت بنشینند نگاه کنند و شما زن و بچۀ مردم را در خیابان تکه‌تکه کنید؟ دست به چاقو، دست به چماق، دست به سلاح به وحشیانه‌ترین شکل ممکن آدمکشی کنید که چه؟ که به امنیت برسید؟! این است مطالبه به‌حق و قانونی شما؟! این است نگرانی شما از احساس ناآرامی در کشور؟! عملکرد شما به‌وضوح حکایت از دروغ بودن مبانی شما و دروغ بودن راهبردها و روش‌های شما دارد «كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ» (خطبه چهلم نهج‌البلاغه) یک‌وقتی‌هایی یک‌حرفی درست است؛ اما وقتی حرف درست را به بدترین شکل جلو می‌بری، معلوم می‌شود آن حرف درست که لابه‌لای حرف‌هایت پیدا می‌شد، پیراهن عثمانی بیش نبود.
به خود بیایید!
آن‌هایی که دستی دارند بر آتش فضای مجازی، به خودشان بیایند؛ احساسات خودشان را کنترل کنند، فضا به آرامش و امنیت برگردد. دعوت به صلح می‌کنیم؛ دعوت به آشتی می‌کنیم. اگر مشکلی پیش آمده، مشکل را در فضای آرام دنبال کنید؛ معلوم شود چه بود و چه نبود. آن‌هایی که احساس مسئولیتی دارند، آن‌هایی که حرفشان خوانده می‌شود، حرفشان شنیده می‌شود، خیلی از این‌ها که الآن متأسفانه غرق در احساسات و هیجانات کف خیابان ناامنی ایجاد می‌کنند، حرف ما که به گوش آن‌ها نمی‌رسد؛ اما هستند کسانی که در جامعه عاقل‌ترند و حرف آن‌ها بین این جماعت خوانده می‌شود، خُب الآن باید به وظیفه‌تان عمل کنید. عاقل‌ترهایشان وظیفه‌شان را عمل کنند؛ و الّا در عواقب تمام حوادث بعدی شریک می‌شوند. مرزهای کشور ناامن بشود شریک هستند، خون مردم بی‌گناه ریخته بشود شریک هستند، دیگر ما آن موقع این‌ها را دوست و خودی حساب نخواهیم کرد. سریعاً موضع خودشان را اعلام کنند، بگویند که این‌ها از ما نیست، ما با این‌ها نیستیم، دعوت کنند آن‌هایی را که حرفشان را می‌شنوند، دعوت کنند که برگردید به خانه‌هایتان. بگذارید اوضاع به آرامش برسد، وسط دعوای شلوغ که حلوا خیرات نمی‌کنند، خون ریخته خواهد شد.
یک بار دیگر دعا می‌کنیم پروردگارا ما را به وظایفمان آگاه‌تر قرار بده! ما را بر آنچه به عهدۀ ماست عامل‌تر قرار بده! شر فتنه و فتنه‌گر را به خودشان برگردان! این ملت مسلمان را در استقامت بر مبانی حقش، استقامت بر اسلام، استقامت بر کلمه انقلاب اسلامی، استقامت بر کلمۀ عدالت، استقامت بر کلمۀ عفت، توفیق روزافزون عطا بفرما! ما را به فرهنگ متعالی قرآن برگردان. فرهنگ متعالی قرآن را در بین ما هرروز متعالی‌تر و مترقی‌تر قرار بده! قرآن را که کتاب زندگی ماست، به معنای حقیقی کلمه، سرلوحه اخلاق و رفتار و اعمال ما قرار بده! خدایا به همۀ کسانی که به هر شکلی در این مسیر مسئولیت دارند، از مسئولین تا مردم، تا خواص، تا خواص هر دو طرف، به مسئولیتشان عالم و عامل قرار بده! صلح و اخوت و برادری را به ما و بین ما برگردان. هرکسی را که در مقابل قبول صلح مقاومت می‌کند، این را بداند که طایفۀ باغیه شناخته خواهد شد! خدایا مسئولان امنیت کشور را برای مقابله با طایفۀ طغیان‌کننده توفیق عطا بفرما!
