درسی که می توان از حادثه هواپیما آموخت ، چیست؟ ساقط شدن هواپیمای اوکراینی با پدافند خودی خبر بسیار تلخی بود. می خواهیم درسی بگیریم از این حادثه‌ی تلخ:

درس اول: یادآور غفلت در جنگ اُحد

این حادثه یادآور جنگ احد و آن شکستی بود که با غفلت عده‌ای بر مسلمین تحمیل شد. در جنگ احد لشکر اسلام پیروز بود ولی غفلت عده‌ای که باید از یک گردنه‌ی حساس محافظت می کردند، باعث شد که جنگ پیروز به جنگ باخته بدل شود.

غفلت کسانی که باید از سیستم پدافند هوایی کشور مراقبت می‌کردند، سبب شد که این جنگ پیروز اسلام علیه مستکبرین تا اندازه‌ای مغلوب شود.

البته خدا در سوره‌ی آل عمران توضیح می‌دهد که این نباید باعث ناامیدی شما شود! این سنت خداست که غفلت آسیب دارد! این یک درس است برای مسلمین. «وَتِلكَ الأَيّامُ نُداوِلُها بَينَ النّاسِ» (آل عمران: ۱۴۰). خدا نگفته ;i با پارتی غفلت‌های ما را لاپوشانی خواهد کرد! خدا به ما وعده داده که اگر در راه او ثبات قدم به خرج بدهیم ما را یاری می کند.

اما غفلت با ثبات قدم سازگار نیست؛ این درسی است برای جبهه‌ی مقاومت که غفلت را مدیریت، رصد و اصلاحات مانع از غفلت را اجرا کند و اجازه‌ی نفوذ غفلت را به لایه‌های دفاعی و لایه‌های تهاجمی خود ندهد. زیرا باعث بروز خسارت‌های سنگین می شود.

درس دوم: جدا شدن صف صادقان از ریاکاران

دیگر درسی که می توان از حادثه هواپیما آموخت این است که از سوی دیگر این حادثه مایه‌ی خیر است. چرا؟ زیرا صفوف صادقان را از ریاکاران جدا می‌کند؛ کسانی که برای غرور شخصی یا ملی یا صرفاً مسائل وطنی و امثال این‌ها در صحنه بودند و دل به اسلام و انقلاب و ولایت نسپرده بودند، در این مسأله غربال می‌شوند! یعنی باید این را بدانیم که در این میدان بودن به هر قیمتی نیست.

خدا در قرآن فرموده: «فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبِينَ» (عنکبوت: ۳) خدا صف راستگویان را از دروغگویان جدا می‌کند. آن‌ها که واقعاً با اسلام‌اند، الآن می‌مانند. اما آن‌ها که با اسلام نبودند، الآن که دیدند که اوضاع به نفع جبهه‌ی اسلام چرخیده، همراه این جبهه شدند. این‌ها کم‌کم میدان را خالی خواهند کرد و بار دیگر خلوص به دامنه‌ی جبهه‌ی اسلام و مقاومت برخواهد گشت. این، خیرِ این قضیه است. باید تا می‌توانیم تبلیغ کنیم. تا می‌توانیم بگوییم و صحبت کنیم. باید خلوص خود را الآن نشان دهیم.

در این زمان است که معلوم می‌شود دل ما برای اسلام می‌تپیده یا نه! و آیا یک سری مسائل شخصی و ملی و امثال این‌ها باعث شده که ما در میدان بایستیم؟ این امتحانی است بزرگ.

امیدوارم همه‌ی کسانی که با قرآن مانوس‌اند و همه‌ی مؤمنین و همه‌ی مردم ایران در این امتحان بزرگ پیروز شوند و اثبات کنند که حب خدا، حب اسلام، حب قرآن، حب ولایت و حب انقلاب از حب شخص و نفس و ملی‌گرایی بالاتر است.
ان شاءالله.

علی صبوحی
استاد حوزه و دانشگاه
مولف و مدرس تدبر در قرآن