در این برنامه استاد علی صبوحی درباره اشکالات ساختاری قانون اساسی و فقدان مجال انتقاد از این ساختار معیوب سخن می گوید. سرفصل های این سخنرانی از این قرار است:
۱. قرآن بزرگترین حامی نظام ولایی
۲. اعتراض به تصاحب مناسب توسط کسانی که صلاحیت ندارند
۳. ضرورت اصلاح قانون اساسی برای اعمال بیشتر ولایت
۴. ضرورت وجود بلندگوهایی بلندتر از امثال تاجزاده برای اصلاح مثبت قانون اساسی.
۵. مصادره اصلاحطلبی توسط جریان هایی که می خواهند ما را به عقب برانند.
۶. ارزش اصولگرایی به اصلاحطلبی واقعی است.
۷. کسانی که فقط به حفظ وضع موجود فکر می کنند اصولگرا نیستند.
۸. هیچ اصولگرای نامانوس با قرآن را اصولگرا نمی دانیم.
۹. وجود ساختارهای اساسی حکومت دینی در قرآن
۱۰. چرا کار به جایی برسد که اقدامات «میدان» مزاحم دیپلماسی تلقی شود.
۱۱. چرا هر کس که در جایگاه رئیس جمهور قرار میگیرد معارض نظام میشود؟
۱۲. آیا لزومی دارد رئیس دولت را مردم انتخاب کنند؟
۱۳. ابلاغ سیاست از بالادست و انتخاب مجری با رای مردمی خود به خود باعث ناهماهنگی می شود.
۱۴.دولتی که خود بزرگترین مانع اجرای عدالت شده است.
۱۵. هنوز این درک به وجود نیامده است که مظهر حاکمیت دینی قوه قضاییه است.
۱۶. ساختار فعلی قانون اساسی به هیچ وجه مطلوب نیست
۱۷. فاصله بسیار با افق های سند ۱۴۰۴
این برنامه در هیات قرآن و ولایت تهیه شده است.