تفکر قرآنی گلوگاه‌ها را رصد می‌کند و نگه می‌دارد. اگر گلوگاه‌ها درست مدیریت شود، جامعه این‌قدر به زحمت نمی‌افتد و این‌قدر آسیب‌های سخت و تلخ و پدیده‌های عجیب‌وغریب در جامعه اتفاق نمی‌افتد. همین الآن هم اغتشاشات دارد جمع می‌شود؛ همین حضراتی که تا دیروز مخالف اغتشاشات بودند، الآن شده‌اند موافقین باز کردن پهنای باند و اینکه دوباره همه‌چیز را برگردانیم! شما به چه منطقی می‌اندیشید؟ تفکراتتان چیست؟ یک‌بار برای ما روشن کنید ببینیم شما بر چه اساس فکر می‌کنید و پشتوانه تفکرتان چیست. آیا تحلیل کردید ببینید آنچه شد در خیابان‌ها و نباید می‌شد، ناشی از چه عواملی بود؟! اعتراض کجا و سفاکانه خون انسان‌ها را دسته‌جمعی کف خیابان ریختن کجا؟! این پدیده را بررسی کنید و بعد حکم به پهنای باند و برگرداندن اینستاگرام و واتساپ و… کنید. بروید فکر کنید یک مقدار!

ما را متهم می‌کنند به اعتقاد به جامعۀ بسته! بگذار متهم کنند. این مسائلی است که اگر ما در بستر قرآن با اصول قرآنی و دینی با آن‌ها روبرو نشویم، از این چاله به آن چاه و از آن چاه به آن چاه عمیق خواهیم افتاد؛ گرفتار خواهیم شد. متأسفانه سال‌های طولانی است که کسانی که باید با استناد به قرآن حرف بزنند، در نقطه‌های حساسی نشستند، کرسی‌های مهمی را دربارۀ قرآن اشغال کردند [و…!]. باید علم به قرآن و دین داشته باشند یا لااقل متکی باشند به کسانی که علم به قرآن و دین دارند؛ اما متأسفانه عقل خودشان معیار اول و آخر ادارۀ جامعه شده است. مجلس شورای اسلامی، «اسلامی»اش کجاست؟ اسلامی‌اش شده شورای نگهبان که بنشینند و قانون‌های این‌ها را رد کنند و آن‌ها دوباره اصرار کنند، این‌ها دوباره رد کنند، آن‌ها دوباره اصرار کنند! برود در مجلس تصویب بشود یا نشود! خود مجلس باید شورای اسلامی باشد. یعنی کسی که می‌خواهد مشورت بدهد، باید اسلام را بلد باشد، کسی که می‌خواهد قانون وضع کند، باید اسلام را بلد باشد. این‌ها مسائل مهمی است که اگر به‌موقع برای آن فکری اندیشیده نشود و تدبیر نشود، کم‌کم کشیده می‌شویم به سمت جامعۀ -خواسته یا ناخواسته- سکولار؛ یعنی اسم اسلامی را با خودمان داریم؛ اما سکولار هستیم و اسلام در متن قوانین و تصمیماتمان نفوذ ندارد.

خیلی قشنگ در دوره کرونا گفتند: «این چیزها به اسلام مربوط نمی‌شود، بنشینید سر جایتان»! دو سال جامعه را اداره کردند. کسی هم نیست جواب بدهد نتیجه‌اش چه شد و پیامدهایش چه بود و اگر فردا دوباره چنین چیزی خواست در جامعه اتفاق بیفتد، برنامه چیست. باز هم می‌خواهید زمام جامعه را بدهید دست چند نفر مثلاً متخصص بهداشت و درمان؟! آن‌ها در جای خودشان محترم، باارزش، متفکر، در کار خودشان متخصص؛ اما تخصص آن‌ها ادارۀ جامعه نیست؛ بلکه تخصص آن‌ها تذکرات بهداشتی و درمانی است. فردی اخیراً کلیپی پخش کرد و در آن گفت که من بودم که تعیین می‌کردم در کدام شهرها نماز جمعه برگزار شود و در کدام شهرها نشود! درحالی‌که ایشان از نظر معرفت دینی هیچ‌کاره بود. اشکالی نداشت که شما بگویی «از لحاظ فلان شاخصۀ بهداشتی یا درمانی، پیشنهاد ما این است»؛ اما چه کسی باید تصمیم می‌گرفت؟ شما؟ این‌ها مسئله است.

بخشی از جلسۀ ۴۰ تدبر در سورۀ مبارک آل‌عمران